هر کسی که در مورد زنبورها اطلاعاتی داشته باشد ، می داند که فرآیند ساخت عسل توسط زنبورهای عسل یک فرآیند بسیار پیچیده است. می توان گفت که از جمع آوری عسل تا دم آوری عسل ، این روند از اجساد بی شماری از زنبورهای کارگر تشکیل شده است. مطابق با پرورش زنبورعسل با توجه به داده های موجود در داده ها ، طول عمر زنبورهای کارگر با شدت کار معکوس است. هرچه شدت کار بیشتر باشد ، طول عمر زنبورهای کارگر نیز کمتر می شود.
صحبت از مشکل مستقیم نخوردن شهد توسط زنبورها ، ممکن است گفته شود که این یک تحول عظیم در تکامل زنبورها است. دانش موجود در آن در واقع بسیار غنی است و پدیده های بسیار زیادی وجود دارد که ما نمی توانیم آنها را توضیح دهیم. به زبان ساده ، زنبورها مستقیماً شهد نمی خورند. در واقع ، این یک انتخاب بسیار عاقلانه است. این نیز دلیل عمده ای است که زنبورها می توانند به رهبر بی مهرگان تبدیل شوند. اجازه دهید&# 39 ؛ جزئیات را بررسی کند.
اول: تفاوت بین زنبورهای عسل خوردن شهد و عسل
گرچه زنبورهای عسل گاهی شهد می خورند اما زنبورها دوست ندارند شهد بخورند. شهد نه تنها ماده اولیه زنبورهای عسل برای تولید عسل است. برای زنبورها ، زنبورها فقط از شهد به عنوان ماده اولیه فرآوری عسل استفاده می کنند.
در گذشته ، من همیشه کنجکاو بودم ، اگر زنبورهای عسل شهد مستقیم بخورند ، آیا می توانند آن را کاملا هضم کنند؟ اما بعداً ، با تولید روش تولید مثل تغذیه شکر سفید توسط زنبورها ، سرانجام فهمیدم که چرا زنبورهای عسل شهد را مستقیم نمی خورند ، زیرا ترکیب اصلی شهد ساکارز است ، در حالی که اجزای اصلی عسل فروکتوز و گلوکز است. با تغذیه شکر ، زنبورها تمایل به فروپاشی دارند ، شاید این دلیل واقعی عدم خوردن شهد به طور مستقیم توسط زنبورها باشد.
دوم: نحوه زندگی زنبورها به صورت گروهی
زنبورهای عسل اجتماعی ترین حشرات در بین بی مهرگان هستند. روش زمستان گذرانی آنها زمستان گذرانی در گروه ها به جای خواب زمستانی است. آنها برای مقاومت در برابر سرما با هم کار می کنند ، بنابراین زنبورهای عسل به ذخایر غذایی زیادی احتیاج دارند و زنبورهای عسل نمی توانند شهد را در طول زمستان جمع کنند این نیز یکی از دلایلی است که زنبورها همیشه در جمع آوری شهد بسیار فعال هستند ، در واقع برای کنار آمدن با زمستان و وقتی منبع شهد وجود ندارد.
وقتی نوبت به نگهداری مواد غذایی می رسد ، شهد در واقع برای نگهداری مناسب نیست ، حتی اگر عسل بالغ نباشد ، زمان نگهداری آن بسیار کوتاه است ، بنابراین زنبورها باید راهی برای ذخیره شهد به مدت طولانی فکر کنند ، یعنی شهد درست کنند به عسل
به بیان صریح ، عسل محلول فوق اشباع گلوکز و فروکتوز است. به دلیل افزودن آنزیم های فعال زنبور عسل ، باکتری های معمولی به هیچ وجه نمی توانند در عسل زنده بمانند. روند تولید عسل توسط زنبورهای عسل فقط کمتر از 18 درصد از آب عسل را تبخیر می کند. این امر برای حفظ طولانی مدت عسل که برای زنبورهای عسل در زمستان مناسب است مفید است. این نبوغ زنبورهای عسل است.
